Mo de kapper uit Syrië wil iets terugdoen voor alle hulp

Mohammed (Mo) was twee jaar geleden zelf nog leerling op de isk van Curio. De leerlingen van deze school hebben bijna allemaal een complexe achtergrond. Ze zijn bijvoorbeeld naar Nederland gevlucht vanwege de oorlog in hun land. Ook Mohammed heeft zo’n geschiedenis. Hij heeft nog familie wonen in Syrië, waar hij vaak aan denkt, maar hij denkt ook vooruit.

Liefde voor het kappersvak

Naast onderwijs volgen in de internationale schakelklas wilde hij ook graag iets doen met zijn talent voor het kappersvak. Een talent dat hij ontwikkelde toen hij nog in Syrië woonde. Mohammed: “Mijn oom was kapper en in de vakanties ging ik naar hem toe om het te leren. Dat vond ik heel leuk om te doen.”

Gratis knippen

Achraf legt uit met welk idee Mohammed naar hem toekwam: “Mo wilde graag iets terug doen voor de maatschappij, omdat hij zelf zo goed geholpen was door Vluchtenlingenwerk, isk en door mij als trajectbegeleider. Omdat zijn talent het knippen is, leek het hem een mooi idee om mensen gratis te knippen. Op het station bijvoorbeeld. Maar dat kan niet zomaar. Daarom bedacht ik dat het misschien in ziekenhuizen zou kunnen. Ook dat bleek lastig, want daar zijn al instanties die de mensen knippen.”

Schoolgenoten knippen na schooltijd

De twee besloten samen in gesprek te gaan met isk-directeur Rogier. Achraf: “Hij zei: ‘Als het niet buiten de school kan, dan doen we het binnen school.’” Mohammed kreeg een eigen ruimte in de school waar hij studenten en docenten kon knippen. Een ideale oplossing, want juist voor de leerlingen van de isk is een kappersbezoek een luxe. In het begin knipte Mohammed zijn schoolgenoten na schooltijd. Inmiddels doet hij de entree-opleiding en is hij één volledige dag per week in zijn kapsalon op de isk om leerlingen te knippen.

Vooruit kijken

Het knippen is echt helemaal zijn ding. Mohammed: “Ik vind het gezellig om met mensen te praten, om ze te knippen en te zorgen dat ze er weer netjes uitzien. Ik merk ook dat ze even hun problemen vergeten, een goed gevoel krijgen en ik vind het fijn dat ik ze daarbij kan helpen.” Want net als Mohammed zelf hebben de leerlingen in zijn kappersstoel veel meegemaakt. Hij geeft ze soms zelf advies over hoe ze daarmee om kunnen gaan: “Ik vertel ze om vooruit te kijken. Om door te gaan met school. Iedereen denkt veel over bijvoorbeeld familie die nog in het thuisland is. Ik zeg dat ze ook aan morgen moeten denken, want anders krijgen ze veel stress.”

Mo geeft les

Na twee jaar is Mo’s kapsalon niet meer weg te denken. Iedereen kent hem hier op school als de kapper. Hij geeft er zelfs les in. Achraf: “Mohammed draagt zijn kennis nu ook over op een stagiaire die erbij is gekomen en daarnaast gaan we een lesprogramma maken voor leerlingen die kapper willen worden. Die kunnen dan bij Mo al kennis maken met het vak en technieken van hem leren.”

Zijn eigen toekomstdroom

Hij helpt dus anderen om na te denken over hun toekomst en zijn eigen toekomstdroom? Die is wel duidelijk. Mohammed: “Een eigen zaak hebben is mijn toekomstdroom. Met mensen die bij mij werken. Maar ook een eigen huis en familie. Ik wil nu eerst mijn diploma voor de entree-opleiding niveau 1 halen en liefst daarna niveau 2.” Volgens Achraf is dat geen makkelijke opgave, omdat het Nederlands voor Mo nog lastig is. Achraf: “Ik moedig hem aan om out of the box te denken. Als het met een papiertje niet lukt, dan lukt het misschien wel op een andere manier.” Mohammed wil trouwens niet zomaar een kapsalon later. Mohammed: “Het trimmen en model föhnen van baarden, dat is één van mijn specialiteiten. Het liefst open ik later dus een barbershop.” Daar voegt Achraf lachend aan toe: “En daar gebruikt hij zelfs een stijltang voor!”

Wij zijn Curio - In deze verhalenreeks vertellen we de bijzondere verhalen van onze medewerkers, leerlingen en studenten, alumni en relaties. Stuk voor stuk dragen zij bij aan het unieke karakter van het merk Curio.