Leren lesgeven op afstand: Sukran Arslan

Naam: Sukran Arslan
Leeftijd: 46
Functie: docent Nederlands
Domein: basiseducatie/Nederlands als tweede taal (Nt2)

Sukran werkte acht jaar als loopbaanbegeleider voor moeilijk opvoedbare jongeren in het mbo. In 2015 maakte ze de overstap naar basiseducatie/Nt2. Ze geeft Nederlandse les aan anderstaligen die Nederlandse taal willen leren. In het kader van inburgering of optimalisatie van het taalniveau. Ook leert ze buitenlandse analfabeten lezen en schrijven.

Hoe is je manier van werken veranderd sinds de coronacrisis?

“Ik ben voorstander van fysiek lesgeven. Met handen en voeten laten zien wat je bedoelt. Toen we hoorden dat we online gingen lesgeven, moest ik wel even schakelen. In het begin zat ik te lang achter mijn scherm. Ik merkte dat ik daar erg moe van werd. Heel de dag kwamen er appjes, mailtjes en telefoontjes binnen. Je gaat dan snel over je grenzen heen. Mijn collega en ik besloten daarom binnen bepaalde tijden berichtgeving toe te staan. Dit geeft meer rust.”

Zijn er door de huidige situatie extra uitdagingen in het werk?

“Van de een op de andere dag zaten we allemaal thuis en gingen we over op afstandsleren. Dat was echt heel erg pittig. Sommige cursisten beschikten niet eens over een laptop. Gelukkig konden we die vanuit school in bruikleen geven. Stap één was iedereen stap voor stap leren inloggen via Teams. Bovendien wilden we onze lessen anders insteken en niet ‘gewoon’ uit het lesboek werken. In één week tijd ontwikkelden we een nieuw lesprogramma. Met gevarieerde lesstof en online methodieken.”

Hoe gaan de cursisten met de situatie om?

“Ze doen goed mee met de online lessen. Het is belangrijk dat de cursisten zichtbaar zijn zodat ik ook naar hun gezichtsuitdrukkingen kan kijken. Een enkeling zet de camera uit. Ik vraag ze wel om live in te loggen. Dat loopt vrij soepel bij de drie groepen die ik les geef. Op wat technische problemen bij een enkeling na. Een groot deel van onze doelgroep zit in een sociaal isolement. Ze hebben vaak geen familie hier. Naar school gaan en boodschappen doen, daar blijft het meestal wel bij. Taal is een barrière voor integratie. De cursisten zijn dan ook superblij dat het lesprogramma doorgaat. Dankzij het online leren via Teams hebben ze toch sociale contacten.”

Zijn er ook cursisten voor wie het lastig is?

“We hebben een groepje van zes 55-plussers die niet kunnen lezen en schrijven. Voor hen is het moeilijk. Deze cursisten hebben een-op-een begeleiding nodig. En kunnen nog niet goed met de computer omgaan. We gaven hen thuisopdrachten maar het resultaat liet te wensen over. We besloten om tijdelijk met deze groep te stoppen omdat we nu te weinig resultaat leveren.”

Hoe ervaar je het thuiswerken?

“Ik woon samen met mijn zoon van 24. Met een vriendin die 300 meter verderop woont, houd ik gelukkig contact. We wandelen op afstand. Heel de dag binnen zitten vind ik moeilijk. Ik geniet nu veel meer van de natuur. En kijk anders naar dingen die ik voorheen niet zag. Wel mis ik het om een terrasje te pakken en onbezorgd te shoppen. Zonder dat je afstand moet houden.”

Waar ben je trots op?

“Op ons pioniersproject dat net voor de corona-uitbraak van start ging. Een klas van 13 personen krijgt 15 uur Nederlandse les. Gecombineerd met een tweedaagse stage bij een Nederlands bedrijf. Dit project ging ondanks de coronacrisis gewoon door. Wethouder van inburgering en onderwijs Miriam Haagh-Reijne kwam een digitaal kijkje nemen in onze manier van online lesgeven. We waren zeer vereerd. De dag voordat de wethouder langskwam, bereidden we met de pioniersklas de vragen voor. Eerst wilden ze vragen stellen als: ‘Waarom wordt mijn afval niet opgehaald in de wijk?’. Ik vroeg hen dit soort vragen te parkeren. En na te denken over vragen over het onderwijs. Dat is gelukt. De wethouder wachtte geduldig tot de vragen op de juiste manier werden gesteld. Het was erg leuk en de wethouder was enthousiast om ons bezig te zien. Ze heeft nu een goed beeld van het online basiseducatie onderwijs.”

Hoe is je eigen visie veranderd tijdens dit coronatijdperk?

“De mensheid heeft een groot uithoudingsvermogen. En dankzij onze rijke fantasie kunnen we snel nieuwe dingen op tafel toveren. En zaken slimmer aanpakken. Het is mooi om te zien hoe snel we ons kunnen aanpassen in een veranderende situatie. We hebben zoveel nieuwe ideeën voor de toekomst. Mijn persoonlijke voornemen is om nooit meer te haasten. Dit tijdperk leerde me dat het ook zonder kan.”

In deze serie vertellen onze docenten over lesgeven op afstand. Het overzichtsartikel vind je hier.