Leren lesgeven op afstand: Kiki de Bruijn
Curio maakt zich klaar voor de toekomst. Niet alleen met een nieuwe naam en organisatie. Onze medewerkers zorgen er met talloze projecten voor dat we dé beroepsopleider van de regio blijven. Flexibel werken is daar een voorbeeld van. Deze manier van werken is door de coronacrisis in een stroomversnelling beland. In deze serie vertellen bevlogen docenten hoe zij het onderwijs razendsnel toekomstbestendig maakten. In deze editie: Kiki de Bruijn. Onderwijs op afstand liet haar nog meer inzien wat een prachtig beroep ze heeft.
Naam: Kiki de Bruijn
Leeftijd: 28
Functie: docent geschiedenis/ mens en maatschappij
School: Curio scala
Kiki geeft les aan negen klassen in verschillende leerjaren en leerwegen. Daarnaast is ze mentor van dertien eerstejaars bbl-leerlingen. Naast lesgeven, bouwt Kiki samen met Marco Verschure aan de Curio opleidingsschool. Ze heeft als doel om docenten in opleiding aan Curio te binden. Door hen stage te laten lopen bij Curio bijvoorbeeld. Zo hoopt ze het lerarentekort in het beroepsonderwijs te verkleinen. Het onderwijs is haar met de paplepel ingegoten: Kiki’s vader werkt ook bij Curio scala als examensecretaris.
Hoe is je manier van werken veranderd sinds de coronacrisis?
“In het begin zat mijn hoofd vol. Ik vond het lastig dingen los te laten en moest echt een nieuwe balans vinden. Ineens gaf ik geen les meer in een lokaal waar ik alle leerlingen kon zien en spreken. Van 29 lesuur klassikaal ging ik naar negen online lessen via Teams. De leerlingen volgen een weekplanner, via een studiewijzer in Magister. Met mijn lessen kom ik letterlijk in de woonkamer van de leerlingen. Vooral de eerstejaars werken vaak beneden. Ouders luisteren regelmatig mee met de les. Ze reageren op wat er wordt gezegd of gevraagd. Dat vind ik super leuk, in tegenstelling tot sommige leerlingen, haha.”
Wat vind je het vreemdst aan deze periode?
“Mijn 45 examenkandidaten geschiedenis hebben geen centraal examen gemaakt. Heel gek om het schooljaar zo af te sluiten. Je werkt daar toch al die tijd naartoe. Ieder jaar heb ik veel zin in het centraal examen. Het nakijken, de spanning, het gesprek met de twee correctors, examenkandidaten nakijken van een andere school...”
Zijn er door de huidige situatie extra uitdagingen in het werk?
“Hoe blijven alle leerlingen bij de les? Kan ik alle leerlingen wel bereiken? Wat gebeurt er allemaal thuis? Kunnen ouders voldoende helpen? Help ik de leerlingen wel genoeg? Bereik ik iedereen? Hebben de leerlingen mij nodig? Dit soort vragen gaan er om in mijn hoofd. De grootste uitdaging is dat je je leerlingen niet ziet. Vooral mentorzaken wil je stap voor stap uitleggen aan de kinderen. In de klas kan dit heel goed. Als je samen een tekst leest, kun je zien of ze allemaal écht meelezen. Je controleert of iedereen het begrijpt. En helpt leerlingen die het nog niet begrijpen. Vaak heb ik aan één blik genoeg en weet ik dat ik moet helpen. Nu ben ik die houvast kwijt. Leerlingen die het wat moeilijk hebben, hou ik extra in de gaten. Ook contact met de ouders is essentieel. Die wisten mij gelukkig goed te vinden. Ze wilden graag weten waar ze aan toe zijn.”
Heb je in deze periode nieuwe, creatieve oplossingen bedacht?
“Een live virtuele tour door de school. Zo konden de leerlingen al een beetje zien hoe de school er nu uitziet. En keerden ze beter voorbereid terug naar school. Ook gaf ik voor de variatie een toets via LessonUp. Voor de lol hoor, de punten tellen uiteraard niet mee. Iedere week plaats ik een update voor de leerlingen op social media. Over de actualiteit of iets wat die week op school voorviel.”
Hoe gaan de leerlingen met de nieuwe situatie om?
“Heel goed! Ze hebben veel vragen, maar ik ben er natuurlijk om die te beantwoorden. Niet alle leerlingen durven hun vragen te stellen. Op dat vlak is er een groot verschil tussen leerlingen. Sommigen gaan er makkelijk mee om, anderen zijn onzeker. Docenten spelen daar een belangrijke rol in. Maar het is moeilijk te controleren of alle leerlingen actief meedoen. Hierover heb ik veel contact met andere docenten. We wisselen ideeën uit en hebben goed overleg met de vakgroep. Allemaal gebruiken we dezelfde werkwijze: PowerPoint en studiewijzers. Het docentenvak staat voor mij voorop.”
Hoe ervaar je het thuiswerken?
“Mijn vriend werkt als docent geschiedenis op Curio effent. Soms geven we tegelijkertijd les, dat werkt niet goed. Ik ga dan op zolder in mijn werkkamer zitten, maar daar is de wifi niet optimaal. Leerlingen beginnen dan te zeuren omdat mijn beeld vastloopt. ‘Juf, zit u weer op zolder? Uw verbinding is superslecht!’. We praten thuis nóg meer over school, maar dat is ook handig. Zeker nu mavo 4 een resultaatverbeteringstoets moet maken. We wisselen vragen uit en sparren hierover.”
Wat voor effect heeft het mentaal op je? Maak je je zorgen of zijn er andere dingen die nu lastig zijn voor je?
“Nu ik merk dat mijn mentorleerlingen het allemaal heel goed doen, kan ik dingen beter loslaten. In het begin was het een flinke klus om alle studiewijzers te maken. En om alle leerlingen te laten wennen aan Teams. Bovendien moest ik er zelf nog aan wennen. Dat zorgde voor veel frustratie en lange werkdagen. Inmiddels heb ik een goede balans gevonden.”
Hoe zorg je toch voor ontspanning of afleiding?
“Ik woon in Dorst en dat is dicht bij het bos. Hardlopen of een lange wandeling maken, zorgt voor veel ontspanning. En ik neem veel meer tijd voor het lezen van mooie boeken. Dit wil ik ook blijven doen als het leven straks weer ‘normaal’ is.”
Heeft het lesgeven op afstand je inzichten opgeleverd?
“Wat een fijn vak geef ik! Mens en maatschappij laat leerlingen kennismaken met alles wat er in wereld is gebeurd en kan gebeuren. Zeker tijdens de coronacrisis is het vak erg belangrijk. Ik verbind het heden met het verleden en bekijk hoe de wereld kan veranderen. Normaal zouden we tijdens de les het Jeugdjournaal kijken en over van alles in gesprek gaan. Dat mis ik enorm. Tijdens mijn online lessen praten we dan ook veel over het nieuws. Daarnaast is het belangrijk om geen slaaf van je methode te zijn. Onze methode Mundo speelt hier gelukkig goed op in. In de onderbouw ben je nog heel vrij om keuzes te maken tussen de verschillende onderwerpen. Deze crisis leerde mij nog kritischer te kijken naar een boek. Wat zijn de belangrijkste en meest relevante onderwerpen? En daar les over geven. Leerlingen voeding geven om hun eigen mening te vormen. Docenten spelen daar een grote rol in. En ik hoop dat ik Teams mag blijven gebruiken. Super handig om online met mijn leerlingen in contact te blijven.”
Wil je verder nog iets kwijt?
“Ik ben zo blij dat ik weer mag lesgeven. Bij de deur staan en de leerlingen een voor een laten binnenkomen. De koppies die wachten tot de les begint. Praten met elkaar over allerlei onderwerpen. En gewoon de interactie die je met een klas hebt. Je bouwt echt een band op tijdens een schooljaar. En natuurlijk is het fijn om alle collega’s weer te zien. Samen het schooljaar afsluiten. Een schooljaar waar iedereen heel hard heeft gewerkt.”
In deze serie vertellen onze docenten over lesgeven op afstand. Het overzichtsartikel vind je hier.
Juf zit u weer op zolder? Uw verbinding is superslecht