Oud-student Michiel werd architect in Afrika
Michiel Smits is een oud-Curio student die na zijn opleiding doorging met studeren. Door zijn enthousiasme voor architectuur ging hij van mts naar AKV st Joost, hts en zelfs TU Delft. Zijn docenten wisten hem altijd precies op de juiste momenten te inspireren. Ondertussen deed hij bijzondere ervaringen op in het buitenland.
| Paspoort: | |
| Naam: | Michiel Smits |
| Beroep: | Senior onderzoeker en projectleider, lectoraat Gebouwde Omgeving en het lectoraat Nieuw Materialen & hun Toepassing |
| Architectuur docent, Academie voor bouw en infra | |
| Uitspraak: |
"Ik ben heel erg trots dat ik bijna de langst mogelijke studieroute heb doorlopen in Nederland." |
Was je altijd al zo enthousiast over studeren?
“Ik was een echte puber: niet gemakkelijk. Ik vond mijn leven als NAC-supporter een stuk interessanter dan school. Na de mavo vond ik het lastig om een studiekeuze te maken. Ik ging naar de open dag van het Baronie College (redactie: voorganger van Curio). Daar herinner ik me eigenlijk vooral één docent die mij aansprak op een wat vaderlijke manier: Pieter van Dorst. Hij straalde de rust en controle uit die ik goed kon gebruiken. En zo besloot ik te starten aan de mts. Pieter wist me op de juiste manier te motiveren. Hij was een bijzondere docent voor mij.”
Hoe is je liefde voor architectuur ontstaan?
“In mijn klas zaten allerlei soorten jongeren bij elkaar. Soms was het daardoor een drukke boel. Toch lukte het mij om goede cijfers te halen.
Door een snuffelstage kreeg ik interesse in een baan als architect. Ik ging op onderzoek en verdiepte me in architectuur. Ik besloot dat ik in het buitenland stage wilde lopen. Dat was in die tijd nog heel speciaal. Ik regelde een plek in Londen bij een architectenbureau. Vlak voordat ik vertrok, werd ik benaderd door weer een bijzondere docent. Hij liep onze klas binnen en vroeg wie het leuk leek om een stage in Afrika te doen. Mijn oom had zeven jaar in Ethiopië gewerkt voor Artsen zonder grenzen. Ik had hierdoor altijd al een interesse om in Afrika te werken. Ik stak dus meteen mijn hand op! Op die manier kon ik avonturen beleven, Engels leren én het beroep architect echt leren kennen. Een prachtige tijd volgde. En onverwacht gaf ik daar zelfs mijn afstudeerpresentatie aan een internationale groep docenten. In het Engels natuurlijk.”
Was je toen klaar met studeren en avonturieren?
“Mijn creativiteit en mijn behoefte om mensen te helpen kwamen in Afrika duidelijk naar boven. Ik koos voor de creatieve opleiding ‘AKV st Joost’ en later de hts in Tilburg. De liefde voor Afrika bleef. Steeds vaker werd ik gevraagd om daar projecten te doen. Tijdens mijn tijd aan de hts mocht ik zelfs weeshuizen voor meisjes ontwerpen in Kenia. Ik heb daar tientallen projecten ontworpen en gerealiseerd. Na de hts wilde ik echt voor de architectuur gaan. Ik besloot door te studeren aan de TU Delft. In een half jaar tijd bouwde ik, weer in Afrika, 47 huizen. In de tussentijd deed ik ook nog onderzoek voor mijn afstuderen: mijn Thesis
Ben je na je studie ook architect geworden?
“Tijdens mijn periode in Afrika dacht ik goed na over wat ik aan het doen was. Ik vroeg me af: ‘Doe ik er goed aan om hier 47 huizen te bouwen?’ Het was een opdracht van een stichting uit het rijke westen. Maar niemand die daar woonde was iets gevraagd. We bouwden huizen met mooie keukens, maar de lokale bevolking kookte buiten! Die hadden liever een extra slaapkamer in huis. Na deze ervaring kreeg ik meer twijfels. Dit was het vertrekpunt voor mijn promotieonderzoek aan de TU Delft. In dit onderzoek wilde ik mensen leren hoe zij zelf hun woning kunnen verbeteren met de middelen die zij hebben. Het doel was dan ook dat mensen zelf voor hun eigen huis kunnen zorgen. Vorig jaar verdedigde ik mijn proefschrift. Dit was extra bijzonder omdat de architectuur faculteit op dat moment het tweede instituut in de wereld was. En nog steeds is. Ik ben er ook echt heel erg trots op dat ik bijna de langst mogelijke studieroute heb doorlopen in Nederland.”
Wat doe je nog meer, behalve werken in het onderwijs?
“Ik startte ook een eigen stichting. Ik adviseer hier andere stichtingen hoe zij projecten kunnen realiseren die de gemeenschap onafhankelijker maakt van hun steun. Daarnaast werk ik twee dagen in de week als onderzoeker en projectleider bij het lectoraat Gebouwde Omgeving & het lectoraat Nieuwe Materialen en hun Toepassing. Hoe mooi zou het zijn als ik vanuit mijn rollen de link weer kan maken met Curio? Ik ben hierover in gesprek met Bart Vanlaerhoven, onderwijsmanager techniek en gebouwde omgeving. Maar ik sta er ook open voor om eens een gastles te geven! Hopelijk kan ik dan ook weer studenten inspireren op het juiste moment.”
---
Wij zijn Curio - In deze verhalenreeks vertellen we de bijzondere verhalen van onze medewerkers, leerlingen en studenten, alumni en relaties. Stuk voor stuk dragen zij bij aan het unieke karakter van het merk Curio.
---
